Politieke Vernieuwing

Minister President moet worden gekozen door de kiezers.

Politieke vernieuwing is doorgaans niet meer dan een woordenspel. Vooral politici hebben er - als er weer eens iets "aan de hand" is - de mond vol van. Als de kaarten dan weer zijn geschud is de vernieuwing achter de rug.

Politieke vernieuwing is ook niets meer dan een illusie als de vernieuwing niet binnen de partijen begint. Daarom de poging om via de Actie-Top-VVD-Vernieuwt een vernieuwing tot stand te brengen.
Het belangrijkste uitgangspunt daarvoor is dat ingrijpende veranderingen het mandaat van de kiezers verkrijgen.

Hoe zouden we ons dat kunnen voorstellen.klik hier

Bij eerdere pogingen om tot de gekozen Premier te komen zijn er veel bezwaren opgeworpen. Klik hier.

Na de gebruikelijke verkiezingen van de Tweede Kamer wordt de verkiezing van de Minister President gehouden. Een periode van laten we zeggen 3 tot 4 maanden moet voldoende zijn voor kandidaatstelling, campagne van de kandidaten en verkiezing,

  • Politieke partijen die in de Tweede Kamer ten minste één zetel hebben behaald kunnen een kandidaat stellen.
  • Kandidaten kunnen een vice-Minister President voorstellen als "running mate"
  • Burgers kunnen een kandidaat stellen via een petitie waarvoor ten minste 500.000 (of een ander aantal) ondersteuners zijn gevonden
  • Gekozen Kamerleden kunnen niet kandidaat worden gesteld
  • Een Kandidaat Minister President stelt een Regeringsprogramma in hoofdlijnen op waarvoor hij/zij meent voldoende steun te vinden in de beide Kamers van de Staten Generaal..

    Met dat programma voeren de kandidaten hun campagne gedurende de laatste dertig dagen voor de dag dat de verkiezing zal plaatsvinden.

    Tegen

    Het meest fundamentele bezwaar is volgens tegenstanders van de gekozen Premier dat de Minister President door te zijn gekozen een eigen mandaat van de kiezers heeft verkregen en dat zou strijdig zijn met onze Parlementaire Democratie.

    Dit bezwaar berust op een onjuiste interpretatie van de Parlementaire Democratie. Ons Parlement is wetgever en controleur van de regering als de Uitvoerende Macht. Dat de uitvoerende macht een eigen mandaat heeft door te zijn gekozen doet niet af aan de controlerende taak van het parlement.
    In tegendeel, door de Minister President middels verkiezingen aan te stellen is er juist meer sprake van dualisme.

    Er hoeft geen Regeerakkoord te worden overeen gekomen tussen partijen.